Οι Βυζαντινοί αγαπούσαν το κρασί κι είχαν μία μεγάλη ποικιλία κρασιών. Η αμπελουργία στο μεγαλύτερο της μέρος γινόταν κυρίως από μοναχούς. Το κάθε κρασί αναφερόταν με το όνομα της
περιοχής απ΄ όπου προερχότ...αν. Υπάρχουν αρκετές διαφορές στην κατανάλωση του κρασιού σε σχέση με τα αρχαία χρόνια. Οι βυζαντινοί δεν αραίωναν το κρασί τους με νερό μάλιστα το έπιναν ζεστό, συνήθεια που αποτελούσε δείγμα πολυτέλειας. Συνήθιζαν επίσης να καταναλώνουν ορισμένες τροφές πριν το κρασί για να μην μεθούν εύκολα, όπως ωμό λάχανο και πικραμύγδαλα. Αναμείγνυαν επίσης παλαιό κρασί με μέλι και πιπέρι κι έφτιαχναν το «κονδίτον»Τα διάφορα έθιμα που σχετίζονταν με το σταφύλι και το κρασί καθώς και με το Διόνυσο κατάφεραν και επιβίωσαν, παρά την αντίδραση της Εκκλησίας.
Τα αγγεία τα οποία μεταχειρίζονταν οι βυζαντινοί για να πίνουν κρασί ονομάζονταν ποτήρια αλλά το κυριότερο ποτήρι, το πιο κατάλληλο για κρασί, λεγόταν καύκος ή καυκίον. Έτσι λοιπόν τραγουδούσε ο δήμος προς τον μέθυσο αυτοκράτορα Φωκά ¨πάλιν τον καύκον έπιες πάλι τον νουν απώλεσας¨.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου