Η αποτυχημενη επιχείρηση πυρπόλησης του τουρκικού στόλου

 

 

 

 

 

Σάββατο 28 Απριλίου...  λίγο πριν την αυγή...

             Εκτυλίσσεται η επιχείρηση για την πυρπόληση του τουρκικού στόλου στον Κεράτιο. Τρία μικρά πλοία με τον Τζάκομο Κόκο πάνω στο ένα από αυτά, καλυπτόμενα από δυο μεγάλα μεταγωγικά, πλέουν στα ήρεμα νερά. Καθώς προχωρούν διακρίνουν να τρεμοπαίζει ένα λαμπερό φως  σε έναν από τους πύργους του Γαλατά. Ο Ιταλός προσπερνάει μαζί με μερικές βάρκες που έχει ρυμουλκήσει πίσω του, γεμάτες με εύφλεκτα υλικά. Ξάφνου ακούγεται ένας κρότος και μετά κι άλλος, κι άλλος από τα τουρκικά κανόνια. Το σχέδιο έχει προδοθεί. Η φούστα του Κόκο δέχεται πρώτη τα εχθρικά βόλια και βυθίζεται. Χτυπιούνται και τα άλλα πλοία και μια γαλέρα παθαίνει μεγάλες ζημιές. Τελικά τα υπόλοιπα χριστιανικά πλοία κατορθώνουν να γυρίσουν πίσω στο αγκυροβόλιο, ενώ σαράντα ναύτες που έπεσαν στα νερά για να σωθούν αιχμαλωτίζονται και σφαγιάζονται από τους Τούρκους. Σε αντίποινα, διακόσιοι Οθωμανοί οδηγούνται πάνω στις επάλξεις και αποκεφαλίζονται. Ο πόλεμος έχει πάρει άγριες διαστάσεις…
            Γίνεται κατανοητό ότι με τουςΤούρκους μέσα στον Κεράτιο, ο κίνδυνος μιας επίθεσης από τη θάλασσα είναι μεγάλος. Οι Βενετοί ιδιαίτερα είχαν ανησυχήσει πολύ. Ο οθωμανικός στόλος βρισκόταν σε απόσταση 1,5χμ., σε ένα κλειστό στενό, με πλάτος λίγων εκατοντάδων μέτρων. Κάθε στιγμή μπορούσε να εκδηλωθεί επιθετική κίνηση. Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι και οι σταυροφόροι από αυτό το σημείο μπόρεσαν να εισβάλλουν στην Πόλη. Τα Θαλάσσια τείχη στον Κεράτιο πρέπει τώρα να φυλαχτούν πολύ καλά, όμως οι άνδρες  είναι λίγοι και δεν αρκούν.
           Η αποτυχία της επίθεσης θα οξύνει τις την καχυποψία και τις αντιπάθειες μεταξύ των Βενετών και των Γενοβέζων. Η καθυστέρηση της επίθεσης είχε κοστίσει την επιτυχία της. Οι πάντες ήταν δυσαρεστημένοι με την συμπεριφορά των Γενοβέζων και την ουδετερότητα τους, με τις ολέθριες όμως διαρροές ή αβελτηρίες.  Η ύπαρξη κατασκόπων του σουλτάνου μέσα στο Πέραν, το φως από τη συνοικία τους τη στιγμή που ξεκινούσε η επιχείρηση πυρπόλησης, η  έλλειψη ενημέρωσης για τη μεταφορά των καραβιών από τη  ξηρά στον Κεράτιο, ήταν γεγονότα που έκαναν όλους του χριστιανούς να είναι δυσαρεστημένοι με τους Γενοβέζους στο Πέραν.
          Ο ίδιος ο σουλτάνος που η ουδετερότητα των Γενοβέζων, ήταν για αυτόν ένα πρόβλημα στην καλύτερη οργάνωση όλης της επιχείρησης της πολιορκίας, με τη σρατηγική κίνηση της νεώλκησης των καραβιών δεν χρειαζόταν να κάνει μια μεγάλη παράκαμψη για τη μεταφορά των στρατευμάτων του. Κατασκευάζει μια πλωτή γέφυρα με ξύλα και βαρέλια  για την γρήγορη μετακίνηση των  στρατευμάτων, ενώ τα κανόνια του μπορούν  να βάλλουν τώρα από νέα θέση εναντίον του αδύνατου τείχους των Βλαχερνών.
           Οι επόμενες μέρες κυλούν αργά και βασανιστικά. Οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται, το ίδιο και οι επισκευές των τειχών. Στο Κεράτιο όλοι είναι σε συνεχή επιφυλακή, με τα τουρκικά καράβια να προσποιούνται επιθέσεις και τα ελληνικά και βενετικά να είναι έτοιμα, για να τα παρεμποδίσουν.

 

ΤΕΤΛΑΡΤΗ 2 Μαΐου
               Συμπληρώνεται ένας μήνας πολιορκίας και στην Πόλη πέρα από τη σωματική και ψυχολογική κούραση παρατηρούνται ελλείψεις σε τρόφιμα. Οι άνδρες που έπρεπε να είναι στις θέσεις τους, ζητούν άδεια για να φύγουν, για αναζήτηση τροφής Ο αυτοκράτορας ορίζει μια επιτροπή για τη δίκαιη διανομή των τροφίμων. Χρειάζεται όμως επειγόντως αποστολή βοήθειας.

Πέμπτη 3 Μαΐου

          Οι πολιορκημένοι τοποθετούν δυο μεγάλα κανόνια σε μια από τις πύλες προς τον Κεράτιο, έχοντας στόχο τα τουρκικά πλοία, οι βολές καταστρέφουν μερικές τουρκικές φουστες, γρήγορα όμως οι Οθωμανοί μετακινούνται, για να προστατευτούν.
          Ο σουλτάνος θα απαντήσει με βομβαρδισμό των πλοίων του φράγματος στην αλυσίδα του Κεράτιου. Αυτό θα γίνει με τα καινούρια κανόνια που θα κατασκευαστούν.  <<Μπορούσαν να εκσφενδονίζουν την πέτρα σε μεγάλο ύψος, ώστε όταν έπεφτε κάτω, να χτυπάει τα πλοία στο μέσον τους και να τα βυθίζει.>> Οι βολές τους διαγράφουν μια καμπύλη τροχιά πάνω από τη γενοβέζική συνοικία  και στοχεύουν τα πλοία στο φράγμα. Τα χριστιανικά πλοία καταφεύγουν κάτω από τη σκιά των τειχών στο Περαν, για να προστατευτούν.
        Οι Γενοβέζοι  ακούν τα κανόνια να σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια τους, ενώ μια βολή βυθίζει ένα ουδέτερο εμπορικό σκάφος τους. Στέλνουν αντιπροσωπεία στο Βεζίρη για να παραπονεθούν. <<Με αυτήν την επιθετική ενέργεια ξεπλήρωσαν οι Τούρκοι τη φιλία που τους είχαν δείξει οι άνθρωποι του Γαλατά>>, θα γράψει ειρωνικά ο Δούκας.

                                                         
                                                       Πολεμικό συμβούλιο

          Η παρουσία του εχθρικού στόλου στον Κεράτιο είχε προκαλέσει μεγάλη σύγχυση  και  είχε πυροδοτήσει τις ανοιχτές πλέον διαμάχες Βενετών και Γενοβέζων που αλληλοκατηγορούνταν για την αποτυχία της πυρπόλησης του τουρκικού στόλου. <<Οι δυνάμεις που υπερασπίζονται την Πόλη θάβονται μέσα στην διχόνοια>> γράφει ο Τούρκος ιστορικός της Άλωσης, Τουρσούν μπέης. Ο αυτοκράτορας αποφασίζει να παρέμβει: << Ο πόλεμος έξω από τις πύλες μας είναι αρκετός, για όνομα του Θεού, μην αρχίσετε τον πόλεμο μεταξύ σας>>.
          Κατά τη διάρκεια εκείνων των ημερών γίνονται,  μέσω των Γενοβέζων, προσπάθειες διαπραγμάτευσης με τους Τούρκους. Ο σουλτάνος όμως ήθελε την παράδοση της Πόλης άνευ όρων, και επέτρεπε μόνο στον Κωνσταντίνο να αποσυρθεί στο Μοριά.
         Συγκαλείται πολεμικό συμβούλιο. Κατά τη διάρκεια του γίνονται προτάσεις να εγκαταλειφθεί η άμυνα και ο ίδιος ο αυτοκράτορας να διαφύγει. Μέσα σε ιδιαίτερα δραματικούς τόνους, ο Κωνσταντίνος συγκινημένος και δακρυσμένος, αρνείται να εγκαταλείψει την Πόλη και το λαό του, δηλώνοντας την απόφασή του για μάχη μέχρις εσχάτων.
                Με δική του πρόταση στέλνεται ένα βενετικό πλοίο με τουρκική σημαία για να ξεγελάσει τους Τούρκους και να μποθέσει να περάσει τον κλοιό, με αποστολή να αναζητήσει το  βενετσιάνικο στόλο που όλοι στην Βασιλεύουσα αδημονούν να δουν να καταφτάνει. Ένας στόλος που δε θα φτάσει ποτέ, θα τον εμποδίσουν οι κωλυσιεργίες, οι υπολογισμοί και οι διφορούμενες οδηγίες…